Alışılmış Havanın Özlemi

Omashu'ya gelmeyeli yıllar olmuştu.Genç bükücü Bubu özlemini,adımını attığı topraklarda gideriyordu.İnce giysileri ve kabile ninesinin ona ördüğü patik şeklinde açık eldivenler.Bunları hiç ama hiç unutmuyordu.Çocukluğunun yarısından çoğu Omashu'de geçmişti.Daha sonraları annesinin rahatsızlanması üzerine , Kyoshi Adasına göç etmek zorunda kalmışlardı...

Kollarını iki yana açtı.Başını gökyüzüne kaldırarak derin bir nefes aldı.Artık Toprak bükme konusunda uzmanlaşacak , eğitimine yıllar sonra devam edecekti.Az ilerde sert bir kaya ve aynı zamanda sert bir zemin gördü.Adeta gözlerinin içi parıldamıştı.İster istemez yüzünde bir tebessüm belirdi.Aklına birşey gelmiş olmalıydı ki soluk soluğa oraya ilerledi...

Artık eski bilgilerini yeniden hatırlamak veya hatırlamamak onun için bir kader neticesine gelmişti.Gözlerini kıstı.Kum fırtınası belirtilerini hissettirmeye başlamıştı.Bir an önce istediklerini yapmalıydı , ardından da çadırına geri dönmesi gerekliydi...

" Pekala Hazırım ! " dedi kendi kendine.Meditasyon geçirircesine gözlerini kapadı.İçinde mümkün olduğunca güzel duygular barındırmaya uğraşıyordu.Eskiden babasının onu eğlendirmek için yaptığı küçük çakıl taşları numarası için artık hazır duruma gelmişti.Babasının bunu yaparken neler dediğini aklından geçirde ve sağ eli önde , sol eli geride aynı şekilde ayaklarıda bu pozisyona girdi.Ardından mırıldanmaya başladı...

" Hisset , yavaşça sağ elini yukarı kaldır beş parmağını farklı yönlerde çevir ! "

Ama başaramamıştı.Aslında bunun ileride düzeyde bir Toprak bükücünün yapacağını biliyordu.Önünde seneler olduğunu düşünerek mutlu bir ifadeyle çadırlara doğru ilerledi.

Yer yer sertleşen rüzgar, ve tenha bir yerde tek başına taşın üstüne oturmuş, çıplak ellerini taşın üstünde nazikçe gezdiren bir genç : Urue. Aklındaysa yine herzamanki düşünce: Toprağı bükebilmek. Genç adam senelerdir bunun eğitimi için bekliyordu. Birden hırçınlaştı ve tırnaklarını taşa daldırdı, biraz kurcalayıp yumuşak bölümden az miktarda toprak çıkardı ve önüne koydu. denemek istiyordu, amaç o az miktardaki toprağı hal değiştirtip kuma çevirmekti. Aşırı derecede konsantrasyon gerektiren bu hareket kimilerine göre çok kolay kimilerine göre aşırı zordu. İlk önce hafif kalın halinde ki taşı eline alıp parmaklarının ürkütücü sertliği hissetmesini sağladı, şöyle bir tartıp tekrar önüne bıraktı. Ellerinin dışı yüzüne bakacak, avuç içleride önündeki taşa bakacak şekilde yanyana getirdi ve başparmaklarını birbirine kenetledi. Hissetmesi gerekiyordu, hissetmeliydi, hissedebilirdi. Gözlerini yavaşça kapattı ve karanlığın içinde gözünün önüne aynı görntüyü getirmeye çalıştı, derin bir nfes çekip göğsü kabarmış şekilde içinde durdu ve tüm konsantrasyonuyla kanı ellerine pompalayıp bir sıcaklık yaratmaya uğraştı, uğraştı, uğraştı. Kapalı göslerindeki görüntüde taş yavaş yavaş toprak oluyordu, evet yapıyordu, işlem bitiğinde yerdeki taş tabakasının üstünde bir kum birikintisi olarak kalmıştı sadece.

Heycanla gözlerini açtı ama o heycan çok ani bir şekilde hayal kırıklığına döndü, bıraktığı taş parçası sadece biraz yayılmakla kalmıştı, onunda kendi etksiyle olduğunu hiç sanmıyordu. lanetler okuyarak taşı aldı ve var gücüyle fırlattı, gittiği yöne bakarken biri gözüne çarptı, çadırlara doğru ilerleyen Toprak ulusu kıyafetleri içinde bir yabancı, acaba gerçekten yabancımıydı. Sakin adımlarla ona doğru ilerlerken seslendi : "Heyy"

" Heyy ! "

Ani bir sesle irkildi. Başını yavaşça arkasına çevirdi. Gün batımı olduğundan karşıdaki kişinin kim olduğunu pek net göremiyordu. Buto'ya doğru karanlık bir gölge adeta ilerliyordu. İyice yaklaştı. Gözlerini kıstı vücudunu öne doğru itti.Gördüğü manzara karşısında çok şaşırmıştı. Küçüklük arkadaşı Urue tam karşısında sırıtarak ona bakıyordu. Bir an ağlamaklı oldu. Ardından koşarak dostunun boynuna sarıldı...

" Sen sen , seni ne kadar özlemişim. Sırdaşım , dostum . "

Gözünden damlaların aktığını hissetti. Görüşmeyeli epey zaman olmuştu , dertlerini paylaşmayalıda.Kollarını Urue'nin boynundan yavaşça çekti. Paltosu ile gözlerinden akan yaşları silerken, bir yandanda konuşmaya uğraşıyordu...

" Sanırım aşırı duygusalım.Gerçekten kendini özletmişsin pislik herif. "

Eski günlerdeki gibi esprili konuşmalar başlamıştı karşılıklı.Yakılan çadır ateşinin etrafında yakalamaca oynamaları, sırt sırta durup küsmüş gibi davranmaları, Bunları öylesini özlemiştiki Buto, sürekli konuşmak bu zamana kadar neler yaptığını anlattırmak istiyordu.Urue hiç değişmemişti. Hala aynı surat ifadesi, aynı kızarıklıklar...

Buto olduğu yere diz çöktü. Dostuna oturur dercesine eliyle yeri gösterdi.Bu zamana kadar konuşulacak birsürü şeyler vardı...

Zuko Her Yerde Avatarı Arıyordu kaybettigi onurunu geri kazanmalı idi bu yüzden avatarı arıyordu herkese avatar hhakıında bildiklerini soruyordu bu arada amcası ıroh zuko ya yaptıgının yanlıs oldugunu anlatmaya calısıodu zuko kopegi ile beraber acvatarı aramaya basladı tabiki kılık dewgistirdiLer...

https://i.servimg.com/u/f80/14/00/11/02/yanlaa12.jpg

Avatar Rpg 25 Temmuzda üyelere açılıyor...

Türkiyede alanın en iyisi olmayı hedefleyen Avatar Rpg 25 temmuzda üyelere açılıyor!Üyeler 1 Ağustosa kadar rp yapamasalarda karakter yarata bilecekler.Ayrıca Rpg de 1Ağustosa kadar Chat Box açık olacak.

Daha çok detay için bana ulaşabilirsiniz

Mükemmel bir rpg olacağına garanti verebilirim...Öncelikle hoş bir temaya sahip en azından başka sitelerden özenti yapılmayan bir temaya sahip.Açıldığında göreceksinizki çok mükemmel sistemlere sahip web tabanlı oyun gibi sitede 1 ağutosta rp lere başlancak fakat 25 temmuzdan itibaren karakter yaratabileceksiniz.Size tavsiyem bir girip üye olun.

Harika Bir Site Olacaaaakk!